- çıxarma
-
1. вынимание2. вынос, вынесение3. вывод4. увольнение5. отчисление, исключение
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
çıxarma
Смотреть что такое "çıxarma" в других словарях:
xəl’ — ə. 1) qoparma, çıxarma; 2) soyunma (paltarı), açma (baş örtüyünü), çıxarma (papağı və s.); 3) vəzifədən çıxarma, mənsəbdən kənar etmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ibraz — ə. büruzə vermə, üzə çıxarma, aşkara çıxarma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
iğva’ — ə. yoldan çıxarma, başdan çıxarma, azdırma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istidlal — ə. 1) dəlilə əsasən nəticə çıxarma; 2) ümumi mülahizələrdən xüsusi nəticə çıxarma üsulu; deduksiya … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istinbat — ə. 1) xülasə, nəticə; 2) deduksiya; 3) kəşf etmə, ixtira etmə; 4) yeraltı sərvətlər çıxarma; 5) məna çıxarma; mənalandırma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istixrac — ə. 1) bir şeydən başqa bir şey çıxarma; 2) çıxarma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istizhar — ə. 1) aşkar etmə, aşkara çıxarma, üzə çıxarma; 2) birisinin köməyindən faydalanma; 3) himayə istəmə, kömək diləmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kəşf — ə. 1) meydana çıxarma; açma, tapma; 2) bilinməyən bir yeri və ya bir şeyi tapıb üzə çıxarma; 3) yoxlama, müayinə etmə; 4) kəşfiyyat; 5) sufilərdə: bir sirrin Allah tərəfindən bir adama bildirilməsi; ilham. Kəşfi əsrar sirlərin açılması … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qəm’ — ə. sökmə; çəkib çıxarma, dibindən çıxarma … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
aldadıcılıq — is. Aldatma işi, yoldan çıxarma, başdan çıxarma; yalançılıq. <Qətibə Toğrula:> Xüsusən sizdə olan aldadıcılıq və dostlara yalan satmaq sizin taxt tacınızın zavalını yaxınlaşdırmaqdadır. M. S. O … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ifşa — is. <ər.> Faş etmə, aşkara çıxarma, meydana çıxarma, üstünü açma. İfşa etmək – faş etmək, üstünü açmaq, üzə çıxarmaq, meydana çıxarmaq, açıb göstərmək (birinin cinayətini, gizli niyyətini və s. ni). Düşmənin hiyləsini ifşa etmək. – Çar… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
